Jak powstaje szkło? – Sztuka szklarstwa
This post is also available in: Holenderski Angielski Francuski Niemiecki Włoski Portugalski, Portugalia Hiszpański
Mimo że patrzymy na szkło jako jeden z najczęstszych materiałów budowlanych dla różnych przyborów kuchennych, okien, szerokiej gamy ozdobnych małych przedmiotów i ważnej części nowoczesnej komunikacji komputerowej, jego początkowe użycie przez naszych najwcześniejszych przodków uczyniło go jednym z najbardziej poszukiwanych i cennych przedmiotów na całym świecie. W tych prehistorycznych czasach naturalnie uformowane szkło (wulkaniczny obsydian) było używane jako ostra broń, użyteczne narzędzie i miało wielką wartość.
Pierwsze archeologiczne dowody produkcji szkła pochodzą z obszarów starożytnego Egiptu i Mezopotamii. W tamtych czasach jedynymi wyrobami szklanymi, które powstawały, były albo przeszklenia gotowych przedmiotów, albo koraliki, które powstały przypadkowo w innych procesach metaloplastyki. Pod koniec epoki brązu proces produkcji szkła przekształcił się w bardziej zorganizowany zawód, z pracami wlewającymi stopione szkło do gotowych pojemników. Proces ten był powolny, zawodny i nie pozwolił, aby szkło stało się powszechne. Punkt zwrotny w historii produkcji szkła nastąpił w 1 wieku pne, kiedy syryjscy i palestyńscy robotnicy odkryli sztukę szkła. Wynalazek ten znacznie zmienił cały przemysł produkcji szkła, przekształcając go w tani i łatwy do wyprodukowania materiał. Podbój Judei przez Rzymian w 63 rpne umożliwił tej technice produkcji szkła rozprzestrzenienie się na terytoriach starożytnego Cesarstwa Rzymskiego, a ostatecznie na całą Europę i świat. Rzymianie tak bardzo preferowali szkło, że używali go do produkcji nie tylko do budowy pojemników i biżuterii, ale także do celów architektonicznych (zwykle po 100 rne, kiedy aleksandryjscy robotnicy odkryli tajemnicę wytwarzania przezroczystego szkła).
Produkcja szkła w czasach współczesnych niewiele się zmieniło, odkąd odkryto go w starożytnych obszarach Persji i Egiptu – piasek (który składa się z krzemionki, sody kalcynowanej i wapna) jest podgrzewany do ekstremalnych temperatur, a następnie może ostygnąć i zostać ukształtowany w prawie każdej formie przez lub wlewanie we wstępnie zaprojektowanych formach. Ten niezwykle łatwy proces można również wzbogacić o dodatki, które mogą zapewnić szkle każdy kolor lub nieprzezroczystość, jaką można sobie wyobrazić, poprawić jakość, trwałość i inne właściwości. Chociaż proces ten może wydawać się prosty, wymaga dużej precyzji, ponieważ aby stworzyć idealny szklany pojemnik z oknem, należy starannie utrzymywać temperaturę w każdym punkcie cyklu produkcyjnego.
Nowoczesna produkcja szkła odbywa się za pomocą kilku technik:
Pojemniki szklane – W których szkło jest starannie wykonane w trzech różnych etapach (topienie surowców, wylewanie lub szkła w formach pojemników i chłodzenie z wykończeniami dla jakości)
Procesy szkła float – W których szkło układa się na powierzchni stopionego metalu (cyny lub ołowiu). Proces ten służy do tworzenia płaskich okien.
Ręczne szkła – Używane głównie do tworzenia obiektów artystycznych i niestandardowych szklanych pojemników.
Po wyprodukowaniu każdy produkt szklany może być dodatkowo poddany obróbce poprzez powlekanie, obróbkę cieplną, grawerowanie lub pewnego rodzaju dekorowanie.
Recent Comments