This post is also available in: Holenderski Angielski Francuski Niemiecki Włoski Portugalski, Portugalia Hiszpański

Kwarc to stare niemieckie słowo, które pierwotnie oznaczało coś takiego jak twardy lub twardy. Jest to najczęstszy minerał w skorupie kontynentalnej i ten o najprostszym wzorze chemicznym: dwutlenek krzemu lub SiO₂. Kwarc jest tak powszechny w skałach skorupy ziemskiej, że jest bardziej zauważalny, gdy brakuje kwarcu, niż gdy jest obecny.

Jak rozpoznać kwarc

Kwarc występuje w wielu kolorach i kształtach. Kiedy jednak zaczniesz studiować minerały, kwarc staje się łatwy do rozpoznania na pierwszy rzut oka. Możesz go rozpoznać po następujących identyfikatorach:

• Szklisty połysk
• Twardość 7 w skali Mohsa, drapanie zwykłego szkła i wszystkich rodzajów stali
• Rozpada się na zakrzywione odłamki, a nie płaskie fragmenty dekoltu, co oznacza, że wykazuje złamania konchoidalne.
• Prawie zawsze przezroczysty lub biały
• Prawie zawsze obecny w jasnych skałach i piaskowcach
• Jeśli znajduje się w kryształach, kwarc zawsze ma sześciokątny przekrój, taki jak zwykły ołówek.

Większość przykładów kwarcu jest przezroczysta, oszroniona lub znaleziona jako mleczno-białe ziarna o niewielkich rozmiarach, które nie wyświetlają kryształowych ścian. Przezroczysty kwarc może wydawać się ciemny, jeśli znajduje się w skale z dużą ilością ciemnych minerałów.

Specjalne odmiany kwarcu

Ładne kryształy i żywe kolory, które zobaczysz w biżuterii i sklepach skalnych, są rzadkie. Oto niektóre z tych cennych odmian:

• Przezroczysty, bezbarwny kwarc nazywany jest kryształem górskim.
• Półprzezroczysty biały kwarc nazywany jest mlecznym kwarcem.
• Mleczno-różowy kwarc nazywany jest kwarcem różanym. Uważa się, że jego kolor jest spowodowany różnymi zanieczyszczeniami (tytan, żelazo, mangan) lub mikroskopijnymi wtrąceniami innych minerałów.
• Fioletowy kwarc nazywany jest ametystem. Jego kolor jest spowodowany brakujących elektronów w krysztale w połączeniu z zanieczyszczeniami żelaza.
• Żółty kwarc nazywa się cytrynem. Jego kolor jest spowodowany zanieczyszczeniami żelaza.
• Zielony kwarc nazywa się praseolitem. Zanieczyszczenia żelaza również odpowiadają za jego kolor.
• Szary kwarc nazywany jest kwarcem dymnym. Jego kolor jest spowodowany brakujących elektronów w połączeniu z zanieczyszczeniami aluminiowymi.
• Brązowy kwarc dymny nazywa się cairngorm, a czarny kwarc dymny nazywa się morion.
• Diament Herkimer jest formą naturalnego kryształu kwarcu z dwoma spiczastymi końcami.

Kwarc występuje również w formie mikrokrystalicznej zwanej chalcedonem. Razem oba minerały są również określane jako krzemionka.

Gdzie znajduje się kwarc

Kwarc jest prawdopodobnie najczęstszym minerałem na naszej planecie. W rzeczywistości jednym z testów meteorytu (jeśli uważasz, że go znalazłeś) jest upewnienie się, że nie ma on żadnego kwarcu.

Kwarc występuje w większości środowisk geologicznych, ale najczęściej tworzy skały osadowe, takie jak piaskowiec. Nie jest to niespodzianką, jeśli weźmie się pod uwagę, że prawie cały piasek na Ziemi jest wytwarzany prawie wyłącznie z ziaren kwarcu.

W łagodnych warunkach ciepła i ciśnienia geody mogą tworzyć się w skałach osadowych, które są wyłożone skorupami kryształów kwarcu osadzonych z podziemnych płynów.

W skałach magmowych kwarc jest minerałem definiującym granit. Kiedy skały granitowe krystalizują głęboko pod ziemią, kwarc jest na ogół ostatnim minerałem, który się tworzy i zwykle nie ma miejsca na tworzenie kryształów. Ale w pegmatytach kwarc może czasami tworzyć bardzo duże kryształy, nawet na metr. Kryształy występują również w żyłach związanych z aktywnością hydrotermalną (przegrzaną wodą) w płytkiej skorupie.

W skałach metamorficznych, takich jak gnejs, kwarc koncentruje się w pasmach i żyłach. W tym ustawieniu jego ziarna nie przyjmują typowej postaci krystalicznej. Piaskowiec również zamienia się w masywną skałę kwarcową zwaną kwarcytem.

Geologiczne znaczenie kwarcu

Wśród popularnych minerałów kwarc jest najtwardszy i najbardziej obojętny. Stanowi kręgosłup dobrej gleby, zapewniając wytrzymałość mechaniczną i utrzymując otwartą przestrzeń porów między jej ziarnami. Jego doskonała twardość i odporność na rozpuszczanie sprawiają, że piaskowiec i granit są trwałe. Można więc powiedzieć, że kwarc podtrzymuje góry.

Poszukiwacze są zawsze wyczuleni na żyły kwarcu, ponieważ są to oznaki aktywności hydrotermalnej i możliwości osadów rudy.

Dla geologa ilość krzemionki w skale jest podstawową i ważną częścią wiedzy geochemicznej. Kwarc jest gotowym znakiem wysokiej zawartości krzemionki, na przykład w lawie ryolitowej.

Kwarc jest twardy, stabilny i ma niską gęstość. Kwarc znaleziony w obfitości zawsze wskazuje na skałę kontynentalną, ponieważ procesy tektoniczne, które zbudowały kontynenty Ziemi, faworyzują kwarc. Gdy przechodzi przez tektoniczny cykl erozji, osadzania, subdukcji i magmatyzmu, kwarc pozostaje w najwyższej skorupie i zawsze wychodzi na wierzch.

Źródło