This post is also available in: Holenderski Angielski Francuski Niemiecki Włoski Portugalski, Portugalia Hiszpański

Jeśli pracujesz w laboratorium lub bierzesz udział w zajęciach laboratoryjnych, napotkasz wiele różnych rodzajów szkła, z których każdy ma funkcje, które sprawiają, że jest szczególnie dobrze dostosowany do niektórych zastosowań. Szkło laboratoryjne, które prawie na pewno napotkasz, obejmuje kolby, zlewki, pipety i cylindry z podziałką. Większość służy jako narzędzia do pomiaru ilości płynów; niektóre są z grubsza dokładne, inne mają dużą dokładność. Znajomość różnic między rodzajami dostępnych naczyń szklanych pomoże Ci efektywniej zaprojektować i przeprowadzić eksperymenty.

Rodzaje szkła

Kolby Erlenmeyera mają wąską szyjkę nad stożkową podstawą, podczas gdy zlewki są w zasadzie dużymi szklanymi słoikami z otwartymi ustami z wargą i dziobkiem do nalewania. Cylindry z podziałką to wysokie cylindry z dziobkiem do wlewania płynów; mają znaki skrótu z boku, aby zmierzyć objętość ich zawartości. Kolby pomiarowe mają płaskodenną bańkę i długą, wąską szyjkę ze znakiem haszyszu wzdłuż boku wskazującym punkt, w którym kolba jest pełna. Burety to długie, wysokie cylindry – na ogół znacznie węższe i wyższe niż cylindry z podziałką – ze znakami skrótu do pomiaru objętości i zaworem odcinającym na dole; kurek odcinający można obrócić, aby umożliwić kapanie zawartości. Pipety to długie wąskie szklane rurki z żarówką pośrodku, hasztagiem wskazującym, kiedy są pełne, i wąską końcówką. Zasysanie powietrza z pipety za pomocą gumowej żarówki (jak baster z indyka) wciąga ciecz przez końcówkę do pipety, a precyzyjnie odmierzoną objętość można następnie przenieść do innego pojemnika.

Szkło wolumetryczne

Cylindry z podziałką, zlewki, pipety wolumetryczne, burety i kolby pomiarowe to pięć rodzajów szkła często używanych do pomiaru określonych objętości. Pipety wolumetryczne, kolby i burety są najdokładniejsze; producenci szkła kalibrują je z dużą dokładnością. Dokładność jest zwykle mierzona pod względem tolerancji, która jest niepewnością w pomiarze wykonanym za pomocą szkła. Szkło wolumetryczne klasy A ma niższą tolerancję niż klasa B; dla klasy A tolerancja może wynosić zaledwie 0,08 ml dla kolby lub pipety o pojemności 100 ml. Ogólnie rzecz biorąc, pomiary za pomocą szkła wolumetrycznego klasy A można uznać za wiarygodne w dwóch miejscach po przecinku dziesiętnym.

Cylindry z podziałką i zlewki

Cylindry z podziałką, zlewki i kolby Erlenmeyera mają mniejszą dokładność niż szkło wolumetryczne. Cylindry z podziałką można ogólnie uznać za niezawodne z dokładnością do 1 procenta. Zlewki i kolby Erlenmeyera nie powinny być używane do pomiaru objętości, chyba że potrzebne jest tylko bardzo surowe oszacowanie, ponieważ ich dokładność pomiarów objętości jest tak słaba. Mogą jednak pomieścić znacznie większą objętość niż którykolwiek z innych rodzajów szkła, co czyni je przydatnymi do mieszania roztworów.

Funkcje

Ogólnie rzecz biorąc, zlewki i kolby Erlenmeyera powinny być używane do mieszania i transportu chemikaliów podczas eksperymentu lub do przechowywania odpadów. Możesz mierzyć objętości za pomocą cylindrów z podziałką, jeśli konieczna jest tylko ograniczona dokładność; dla większej dokładności użyj pipety lub buret. Burety są najlepsze do miareczkowania. Jeśli chcesz przygotować roztwór o znanym stężeniu, zawsze używaj pipety i kolby pomiarowej – oba te elementy mają bardzo niską tolerancję, dzięki czemu możesz mieć większą pewność, że stężenie roztworu jest zbliżone do obliczonej wartości. Podczas rejestrowania danych pamiętaj o rejestrowaniu niepewności i używaniu odpowiedniej liczby cyfr znaczących, biorąc pod uwagę rodzaj szkła, którego użyłeś do wykonania każdego pomiaru.

Źródło